Baltic Sea, Rugen by Hiroshi Sugiomto (1996)

سوگيموتو، در اين پروژه‌‌، هرکدام از مناظر دريايي خود را با اسم محل عکس‌برداري آن نام‌گذاري کرده است – براي مثال اقيانوس اطلس شمالي، دماغه برِتون؛ به اين وسيله او مجموعه خود را بر پايه مسئله چگونگي ساخته‌شدن هويت‌هاي ملي و مرزهاي جغرافيايي بنا کرده است. او از مناظر دريايي استفاده مي‌‌کند تا پيش‌‌فرض‌‌هاي جغرافيايي را به چالش بکشد؛ شهرها و کوه‌‌ها در تصوير مشخص نيستند و هيچ‌چيز جز پهن? دريا و هويت آن ناحيه، که به‌طور ضمني به آن اشاره‌شده، نمي‌بينيم. سوگيموتو از رابطه‌اش با دريا به‌عنوان «سفري به ديدن» ياد مي‌‌کند و تصاوير تاثيرگذار و پر از جزئياتش به استعاره‌اي براي ماجراجويي‌هاي شخصي تعبير مي‌شود. اگرچه عکس‌ها در آلمان، جاماييکا، ايتاليا و چند کشور ديگر گرفته‌شده‌اند اما، به علت بي‌‌کران بودن دريا‌‌ها، عکس‌‌ها غيرقابل طبقه‌‌بندي و محدود شدن هستند.
عکس درياي بالتيک، روگن، يکي از شاخص‌ترين عکس‌هاي اين مجموعه است که در دهه 90 ميلادي گرفته‌شده. او درباره دريا مي‌نويسد: «رازِ هم? رازهاست، آب و آسمان همان‌جا درست روبرويمان است، هربار که دريا را مي‌بينم احساس آرامش و امنيت مي‌کنم، جوري که انگار به ملاقات خان? اجدادي‌‌ام رفته‌‌ام، گويي که آغاز سفري به ديدن است». عکس درياي بالتيک، روگن، از طيفِ نرمِ خاکستري‌ها تشکيل‌شده و تمايز بين دريا و آسمان در آن ناچيز است. اين عکس، که با دوربين قطع بزرگ گرفته‌شده است، نه‌تنها درخشش آِب و آسمان را نشان مي‌‌دهد بلکه به تهديدِ ماليخوليايي تاريکي و طوفان نيز اشاره کرده است.

منبع : سايت عکاسي