From the series Rich and Poor by Jim Goldberg (1985)

شايد اين پرتره بدون متن، تنها در حد يک تمرين عکاسي باقي مي‌‌ماند اما دست‌‌نوشته‌‌ي روي عکس آن را به يک اثر قابل تأمل تبديل کرده است. رجينا زير عکس با اشتياق زياد از «قدرت شخصيت» شوهرش نوشته است و همينطور، آشکارا، از عدم توانايي او براي ابراز احساساتش و همدل بودن. رجينا نوشته است: «البته اين موضوع هيچ‌گاه من را ناراحت نکرده است. من او را همانگونه که هست دوست دارم.» نوشته‌‌ي ادگار اما موجز است: «همسر من مقبول است و رابطه‌‌ي ما رضايت‌‌بخش». آيا نوشته‌ي ادگار درباره رجينا سرد و بي‌‌احساس است؟ يا اين نوشته‌‌اش حاکي از انکار فرهنگ افشاگري (1) است که انتظار دارد ما حتي جزئيات روابط شخصي‌‌مان را براي ديگران آشکار کنيم؟
اين اثر يک عکس از مجموعه پرتره‌‌اي است که در آن افرادي از منتهي‌‌اليه طبقات بالا و پايين جامعه عکاسي شده‌‌اند و سپس از آنها خواسته شده تا درباره خود و عکس‌‌شان مستقيماً روي اثر چاپ‌‌شده بنويسند. نتيجه کار افشا کننده، محرک و بسيار شخصي است. جيم گلدبرگ از نزديک با سوژه‌‌هاي خود کار مي‌‌کرد تا مطمئن شود متن‌‌ها قوي و معنادار هستند. تصوير نهايي اثرگذار است چراکه به طور شگفت‌‌آوري معناهاي ضمني متفاوتي دارد: ترکيب متن و عکس، بين عکاس و سوژه‌‌هايش ديالوگ برقرار مي‌‌کند و به بيننده اجازه نمي‌‌دهد تا به يک نتيجه قطعي سرراست درباره يک رابطه پيچيده برسد.

پي‌نوشت:
(1) فرهنگ افشاگري به جنبه‌‌هاي از فرهنگ عمومي و دگرگوني در روابط اجتماعي اشاره دارد که بي‌‌پرده‌‌گويي درباره‌‌ي هرچيزي از برخورد دو غريبه با يکديگر تا افشاگري درباره زندگي خصوصي افراد مشهور در برنامه‌‌هاي تلويزيوني‌‌ را تشويق مي‌کند. اين فرهنگ از اواخر قرن بيستم در آمريکا گسترش پيدا کرد.

منبع : سايت عکاسي